B2 – Trumoiaren alaba liburuaren 1. atala: IRAGARPENA

Weh izeneko uhartean bizi zen Batari. Familia xume bateko alaba zaharrena zen, eta bere familia lagundu behar zuen eguneroko lanetan.

Egun batez, nahiz eta debekatua zitzaien, Batari eta lagun batzuk igerika heldu ziren hurbil zuten Rubiah uhartera. Han, emazte misteriotsu baten ezagutza egin zuten, zeukan itxurarengatik “holandesa” deitu zutena. Emazte horrek tximinoekin hitz egiten eta marrazten pasatzen zuen denbora.

Beste egun batez, Batari bakarrik joan zen Rubiah uhartera eta egiazki Silke izena zuen emazte “holandesarekin” hitz egin zuen:

… Horrela egon ginen pixka batean, nik ahoa zabaltzea erabaki nuen arte:
– Etxera itzuli behar dut, nire familiak han behar nau eta.
– Badakit, lasai egon.
– Dena dela, alde egin aurretik, beste zalantza bat argitu nahi nuke:
– Bota.
– Lehen, hasieran, zerbait oso inportantea esan behar zenidala ulertu dizut.
– Halaxe da. -Holandesari aurpegia areago serio bihurtu zitzaion-. Zerbait oso-oso inportantea, funtsezkoa.
Begirada trukea egin zuen tximino amarekin, adostasuna eskatuz bezala, eta ni azalpenaren zain geratu nintzen, irrikaz.
– Alde egin behar duzue hemendik -bota zuen, azkenik.
– Alde? Nork? Nondik?
– Denek: zure lagunek, zuen familiakoek, herritar guztiek. Ihes egin behar duzue lehenbailehen Weh irlatik.
– Zergatik?
– Hondamen itzela datorrelako.
– Zer hondamen?
– Oraindik ez nago seguru, baina alde egin behar duzue.
– Nora? Hemen dauzkagu gure etxeak, gure ondasun guztiak….

(18-19. orrialdeak, Ikasek moldatua)