B1 – Otsoa eta abeltzaintza nola bateragarri bihur?

“Otsoak ez du otsokirik jaten” dio erran zaharrak, baina bai ardiaren haragia. Horregatik artzainak kezkatuak dira, otsoak ardien bazkalekuetara hurbildu arau gero eta artalde gehiago erasotzen baititu. Baina otsoa gure paisaiatik kanporatzea al da konponbidea? Ala artzaintza eta otsoa bateragarri izan daitezke? Animalia horren eta jendearen elkarbizitzaz arduratzen diren elkarte eta erakunde batzuetara joan gara eta erantzun desberdinak bildu ditugu.

Otsoa haragijale oportunista da eta animalia motelak hobesten ditu. Denbora eta energia gutiago behar ditu ardien hiltzeko, oreinen, orkatzen edota basurdeen hiltzeko baino. Gauzak horrela, artzainen ikuspuntuaren aztertzea ezinbestekoa da.

Urteko hilabeterik beroenetan, ardiak lasai-lasai ibiltzen dira mendian eta otsoei harrapakin errazak zaizkie. Orain arte, otsoek eragin kalteak ez dira oso handiak izan, baina artzainak arranguratuak dira. Joan den urteko udazkenean manifestazio ugari egin zituzten abeltzainek egoeraren berri emateko eta babes neurrien galdegiteko.
Hainbat sindikatuk eta elkartek Otsoaren hedapena, artzainen suntsipena leloa hartu dute. Otsoa artzainen jarduerarekin bateraezina dela azpimarratu dute, eta bataren edo bestearen aldeko parioa egin behar dela. Artzainen kezka nagusia ez da otsoek eragiten dituzten kalte ekonomikoen pairatzea, kalte horien saihesteko egin beharreko ahalegina baizik. Bestela erranik, ez dira mendian gau eta egun artaldea zaintzeko prest. Azken finean, diruaz gain bizi-kalitatearen galtzeko arriskua ere ikusten dute.

https://www.argia.eus/argia-astekaria/2083/otsoa-eta-artzaina-nola-bateratu

2007ko apirilaren 08a
(Ikasek moldatua)